Ceny towarów i usług muszą zapewniać odtwarzanie kosztów ponoszonych na ich wytworzenie oraz dostarczać nadwyżkę (produkt dodatkowy), niezbędną do finansowania rozwoju społecz-no-ekonomicznego. Dochodową funkcję cen można rozpatrywać z makroekonomicznego i mikroekonomicznego punktu widzenia. W ujęciu makroekonomicznym suma cen wszystkich towarów i usług wytworzonych w danym czasie ma zapewniać odtwarzanie kosztów ponoszonych na ich produkcję i realizację oraz nadwyżkę (globalny produkt dodatkowy) służącą finansowaniu społeczno-ekonomicznego rozwoju kraju. Suma tych kosztów oraz globalnego produktu dodatkowego określa więc ogólny poziom cen wszystkich towarów i usług wytworzonych w danym okresie. Natomiast w ujęciu mikroekonomicznym ceny poszczególnych towarów i usług (lub pokrewnych grup towarów i usług) mają zapewniać producentom nie tylko odtworzenie kosztów poniesionych na ich produkcję i realizację, lecz również odpowiednią nadwyżkę (indywidualny produkt dodatkowy) na finansowanie ich potrzeb rozwoju oraz ogólnokrajowych potrzeb rozwoju społeczno-ekonomicznego. Długotrwałe występowanie niskich cen niektórych towarów i usług, nie zapewniających producentom odpowiedniego produktu dodatkowego, a nawet nie odtwarzających (nie pokrywających) im ponoszonych kosztów, nie neguje dochodowej funkcji cen, ponieważ towarzyszy mu subwencjonowanie. Podczas gdy makroekonomiczne ujęcie dochodowej funkcji cen wiąże się z ogólnym poziomem cen, to ujęcie mikroekonomiczne łączy się z poziomem cen konkretnych towarów i usług lub ich grup.