Nie ma wymogu zamieszczania swojego zdjęcia w Curriculum Vitae. To, czy pokażemy naszą twarz przyszłemu pracodawcy, czy nie – zależy w większości przypadków tylko od nas. Wyjątkami są zajęcia, które wymagają nieskazitelnej aparycji, ale w przypadku takich stanowisk, wygląd jest jednym z kryteriów poszukiwanych i zostanie oceniony w fazie rozmowy kwalifikacyjnej.
Jeśli zechcemy umieścić w CV nasze zdjęcie, musimy pamiętać, że musi być oficjalne, na którym dobrze się prezentujemy. Żadnych zdjęć z wakacji, czy z imprezy u znajomych. Musimy pamiętać o nienagannej fryzurze, odpowiedniej kosmetyce twarzy i białej koszuli. Choć rekruterzy starają się oceniać kandydatów tylko i wyłącznie po kwalifikacjach, często jest to niemożliwe. Jak wszyscy ludzie – oni też są wzrokowcami. Dobre zdjęcie może ułatwić przejście przez pierwszy etap rekrutacji, natomiast kiepskie – spowodować odrzucenie. Dokładnie przemyślmy, czy chcemy pokazywać nasz wygląd w życiorysie.
Jeśli nie posiadamy zdjęć, które nadawałyby się do pokazania przyszłemu pracodawcy – najlepiej pozostawmy puste miejsce w dokumencie. Warto dobrze zaprezentować się na rozmowie kwalifikacyjnej, jeśli rekruter jest ciekawy naszej aparycji, niż z powodu jednego złego zdjęcia pożegnać się z posadą od razu. Bardzo wiele o nas samych mówi wybór zdjęcia. W jakim świetle widzi nas osoba czytająca CV, jeśli na samym początku dostrzega, że postać na fotografii jest spocona, w dziwnej pozie i z grymasem na twarzy? Nie bójmy się pominąć tego elementu, jeśli nie mamy niczego do zaoferowania. W świetle przepisów, przyszły pracodawca nie może zatrudnić osoby ze względu na jej wygląd i nie może wymagać dołączenia zdjęcia do życiorysu.
Jeśli dobrze prezentujemy się na zamieszczonej fotografii, zwłaszcza w przypadku zawodów wymagających kontaktu z ludźmi, rekruter może przymknąć nawet oko na braki w doświadczeniu zawodowym. Musimy być jednak świadomymi kandydatami, zdającymi sobie sprawę z własnego wyglądu. To, co może podobać się naszym przyjaciołom, nie zawsze musi pracodawcy.